Dit is een verharde naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een kegeltje, met de punt in de huid gericht.

Meestal ontstaat de likdoorn in het centrum van een eeltplek, als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk en omdat daar de celgroei het grootst is.
Deze eeltkern zal extra druk uitoefenen op de zenuwuiteinden en daardoor pijn veroorzaken.

Als verdediging kan zich een vochtzakje vormen tussen de opperhuid en de lederhuid.
Bij aanhoudende druk kan de huid zelfs in een ontstekingstoestand terechtkomen.